Over mij


Mijn naam is Christianne, ik ben getrouwd met een lieve man en trotse mama van een dochter en een zoon. Twee pubers die naar het voorgezet onderwijs gaan.


Sinds 1997 ben ik al werkzaam in het onderwijs. Ik heb ervaring in alle groepen van de basisschool en zelf in de eerste twee jaar van het voorgezet onderwijs. Maar omdat ik meer wilde betekenen voor kinderen en hun ouders, ben ik me verder gaan ontwikkelen en heb ik inmiddels meerder opleidingen gevolgd zoals Kindercoach, Pubercoach, Luisterkind, Access Bars, Kindertalentenfluisteraar.
Voor mijn werk in het onderwijs heb ik ook nog opleidingen en cursussen gevolgd waarbij gedragsproblemen, concentratieproblemen, beelddenken en meer- en hoogbegaafdheid er enkele zijn.

Toen ik eenmaal zelf moeder werd, waren er natuurlijk ook in ons gezin zaken die niet helemaal lekker liepen. Je kent het misschien wel, je gevoel zegt dat er iets aan de hand is, mensen uit je directe omgeving geven allerlei goedbedoelde adviezen maar die adviezen voelen niet goed voor jou. Je hebt het idee dat het iets anders moet zijn. Omdat jouw kind aan iets anders behoefte heeft dan de huis-tuin-en-keuken-adviezen.

En dan komt het….

Wat doe je dan? Volg je de mensen die al veel langer ervaring hebben in het opvoeden van kinderen of het begeleiden van kinderen? Omdat je eigenlijk niet goed anders durft te zijn? En misschien heb je het idee dat je dan toegeeft, want je hoort toch zo vaak dat ouders hun kinderen verwennen?

Toen mijn kinderen nog klein waren en we regelmatig naar het consultatiebureau moesten voor controle, noemden veel mensen het het consternatiebureau omdat er strikt regeltjes gevolgd werden over hoe het gemiddelde kind alles zou moeten doen volgens de ontwikkelingslijnen.

Nu was ik toen al assertief genoeg om mijn eigen plan te trekken en naar mijn kinderen te krijgen. Ik vond het sowieso al vreemd want mijn kinderen liepen juist voor op alle dingen die kinderen zouden moeten kunnen doen bij een bepaalde leeftijd. Ik dacht vroeger echt dat die leeftijden op puzzels en LEGO niet klopte want mijn kinderen vinden dat juist veel te makkelijk. Mijn zoon heeft zich bijvoorbeeld al zelf leren lezen nog voor hij naar groep 1 ging. En ook mijn dochter maakte al puzzels en LEGO-dozen die eigenlijk voor een paar jaar oudere kinderen zouden zijn.

Gezien mijn onderwijsachtergrond ben ik gewend om kinderen te observeren en hen ook net datgene aan te bieden waardoor ze zich verder kunnen ontwikkelen, alles zonder dwang en puur naar behoefte van het kind.

Wat ontzettend fijn was dat ik nu ook literatuur vond die gewoon beschreef hoe ik eigenlijk allang “wist” dat ik het moest doen. Ik wist het omdat ik vertrouwde op mijn intuïtie.

Afijn, ze konden dus al lezen voordat ze goed en wel in groep 3 zaten maar ook sociaal-emotioneel merkte ik dat het een andere aanpak vroeg van mij als ouder. Ik volgde mijn gevoel en later bleek er ook een woord voor hetgeen te zijn wat ik bij mijn kinderen ervaarde. HSP.
En eerlijk gezegd toen ik mezelf er meer in ging verdiepen, herkende ik ook steeds meer bij mezelf en vielen er kwartjes op hun plek. Wat ontzettend fijn was dat ik nu ook literatuur vond die gewoon beschreef hoe ik eigenlijk allang “wist” dat ik het moest doen. Ik wist het omdat ik vertrouwde op mijn intuïtie.

En nee, dat was lang niet altijd even makkelijk en ja daar kreeg ik ook echt wel weerstand op, maar als ik naar mijn kinderen kijk, zijn ze over het algemeen gelukkig. (Natuurlijk iedereen heeft wel eens een dipje en dat mag, dat hoort ook bij het leven.)

Durf te zijn wie je bent
Ik heb mijn dochter altijd geleerd dat ze uit mocht komen voor haar mening. Let op, dit was een meisje dat op school altijd sociaal wenselijk gedrag liet zien. Inmiddels gaat ze naar tweetalig vwo en is ze nog steeds vol van haar passie.
Als klein meisje was haar lievelingsfilm “Cars” en speelde ze met autootjes in plaats van poppen. Ik maakte zelfs jurkjes met auto’s erop waar ze dan trots mee rond liep want niemand anders had zo’n jurkje.
Nu is ze groot fan van Formule 1 en wil ze over een paar jaar ook werktuigbouwkunde gaan studeren omdat ze graag in een race team zou willen werken om de auto nog beter te later presteren zodat een coureur een podiumplaats kan bemachtigen.

Ik ben trots op haar, ze doet wat zij graag wil en durft gewoon zichzelf te zijn. En ze heeft ook geen boodschap aan meiden die dat maar vreemd vinden. Ze is gewoon zichzelf en heeft daardoor weer hele leuke vriendinnen die anderen ook gewoon accepteren zou als ze zijn.

Mijn zoon doet het ook niet volgens het boekje. Oké, het is een echte jongen dus wat dat betreft volkomen normaal. Maar wel een jongen met een hoog IQ. En juist dat laatste heeft voor ons als ouders gezorgd dat we al voor flink wat uitdagingen hebben gestaan. Want tja, welke 3-jarige leert zichzelf lezen en stuurt als net 4-jarige een briefje dat hij graag friet of pannenkoeken wil eten. Of vraagt zich als jongste kleuter af of we nog een reserve-zon hebben want als we die niet hebben, kunnen we niet leven op de aarde.
Een jongen die thuis gefrustreerd gedrag laat zien als hij op school niet uitgedaagd wordt. Dus we hebben regelmatig op school gesprekken gehad en telkens werkte een aanpak weer voor een week of zes en dan moesten we weer creatief zijn en onze handelswijze aanpassen.

En als je dan vastloopt…
En dan komt het moment dat een onderzoek nodig is om toch verder te komen. Gelukkig was het een bevestiging van wat we al wisten, maar konden er daardoor wel deuren geopend worden en kon hij naar een bovenschoolse plusklas waar hij dan een dagdeel per week heen ging, met als resultaat dat hij beter in zijn vel zat en het in ons gezin ook weer een stuk rustiger werd.

Inmiddels volgt ook hij tweetalig vwo en moeten we ook nu nog steeds creatief zijn en alert zijn bij tijd en wijle. En ja, dat vraagt ook van ons als ouders soms veel energie. Maar weet je, dat doe je, want je wil dat het goed gaat met je kind en met je gezin.

Want je kind is niet alleen je kind. Mijn kind is een onderdeel van ons gezin, dus van een systeem. Dus het is niet zo dat je alleen voor één kind iets doet. En soms uit het kind iets waardoor het als storend gedrag wordt gezien maar is het eigenlijk alleen een reactie op iets anders wat in het gezin speelt.

Daarom hoort bij bewust ouderschap ook dat je kritisch naar jezelf durft te kijken en ook daar mee aan de slag gaat wanneer blijkt dat er iets is waar aan gewerkt mag worden. Want als je goed voor een ander wil zorgen, is het ook zaak dat je goed voor jezelf kunt zorgen.

Want ook als ouder zijn er thema’s waar je soms even wat meer aandacht aan mag geven bij jezelf. Wie weet kom je door je kind erachter dat er zaken uit het verleden nog bij je spelen terwijl je je daar niet bewust van bent. Ik weet inmiddels door ervaring maar ook door coaching die ik geef en Luisterkindafstemmingen die ik maak dat wanneer een ouder aan zichzelf werkt dat effect heeft op zijn/haar kind.

Het is zo belangrijk om fouten te durven maken, want hé als iets niet is gegaan zoals het moet heb je niet gefaald, nee je hebt een manier gevonden die niet werkt en dat biedt weer nieuwe kans om een manier te vinden die wel werkt.

Daarbij laat je ook aan je kinderen zien dat het helemaal niet erg is als je aan jezelf werkt en dat het je juist heel veel kan brengen. Net als wanneer je nieuwe dingen leert en in het begin ook fouten maakt. Het is zo belangrijk om fouten te durven maken, want hé als iets niet is gegaan zoals het moet heb je niet gefaald, nee je hebt een manier gevonden die niet werkt en dat biedt weer nieuwe kans om een manier te vinden die wel werkt.

Waar het bij bewust ouderschap om draait is dat je aanvaardt wie jij bent maar ook wie je kind is, durft te kijken naar wat je kind nodig heeft zonder daarbij een curling ouder te zijn. Want bewust ouderschap betekent niet dat je alle moeilijkheden voor je kind uit de weg haalt, nee zeer zeker niet. Je kind moet ook de ruimte krijgen om ervaringen op te doen en daar horen ook ervaringen bij die negatief getinte emoties met zich meedragen. Daarbij hoort ook dat ze ervaren dat dingen niet lukken of gaan zoals ze graag zouden willen. Want ook daar moeten ze mee om leren gaan, en juist dat laatste is belangrijk want je hebt niet alles in de hand in het leven en wanneer jij een kind bent dat veerkracht heeft opgebouwd, kan je ook vervelende ervaringen ervaren en daar mee om gaan en weer uitkomen.

Het gaat erom dat je in verbinding kunt blijven met je kind zodat je kind weet dat er thuis een veilige haven is waar het zichzelf mag zijn en gesteund zal worden wanneer het daar behoefte aan heeft.

Dit alles zorgt er echter niet voor dat bewuste ouders alles geven aan hun kinderen en zelf geen energie meer over houden voor zichzelf of elkaar. Nee, zeer zeker niet. Want bewust ouderschap zorgt er ook voor dat je bewust ook goed voor jezelf zorgt. Dat je een balans vindt waarin jij prima functioneert en de verschillende rollen die je invult in je leven prima vorm kunt geven.

Tijd voor mezelf
Ik weet bijvoorbeeld ook dat ik echt momenten voor mezelf nodig heb om een leuke mama, echtgenote, juf, coach, vriendin, etc. te blijven. Dat plan ik dan ook echt in en ik respecteer dat ook van anderen. Dat is niet altijd makkelijk en wordt niet altijd door iedereen begrepen, maar het is wel belangrijk voor mij om in balans te blijven.

Mijn dieren zijn er blij mee, want negen van de tien keer betekent dat ik dan even met hen bezig ben. De hond om even lekker mee te wandelen en even mijn hoofd leeg te maken en het paard om daar mee aan de slag te gaan. Of ik ga juist een van mijn andere hobby’s uitoefenen.

 

 

Praktijk De Vlinder
En omdat ik het iedereen gun om op deze manier invulling te geven aan je ouderschap, vind ik het ook zo fijn dat ik door mijn aanbod van Praktijk De Vlinder gezinnen en gezinsleden daarbij te begeleiden om ook die kracht van gezinsgeluk te ervaren. Want in mijn ogen is gezinsgeluk, stralende kinderen en gelukkige ouders.
En hoe fijn is het dan dat ik op die manier gezinnen en gezinsleden help om meer rust, harmonie en geluk te laten ervaren door bewust ouderschap, coaching en het geven van inzichten & praktische handvatten. Ik word er in ieder geval blij van!

Wist je dat ik ook twee boeken heb uitgebracht?

In augustus 2013 heb ik een prentenboek uitgebracht voor kinderen die last hebben van spookjes op hun slaapkamer.
‘Hoe tover ik een spookje van mijn kamer?’ is een handleiding in de vorm van een prentenboek. Via dit boekje help ik kinderen om die spookjes weg te toveren, zodat zij weer fijn kunnen gaan slapen.
Maar ook volwassen personen kunnen dit boekje prima als handleiding gebruiken om ongewenste gasten uit hun slaapkamer  te laten vertrekken.


In juni 2021 heb ik het Bullet journal voor meer zelfvertrouwen uitgegeven.
Ieder kind verdient het om te stralen van zelfvertrouwen. Met behulp van dit ‘Bullet journal voor meer zelfvertrouwen’ help ik kinderen een reis te maken naar meer zelfvertrouwen. Onderweg voert het kind allerlei leuke opdrachten uit. Zo kom het steeds meer over zichzelf te weten. Al die weetjes maken het kind trots. Zo zal de waardering voor zichzelf gaan groeien want alles wat je aandacht geeft groeit. Zo zal ook het zelfvertrouwen van het kind steeds meer gaan groeien met behulp van dit ‘Bullet journal voor meer zelfvertrouwen’!
Het “Bullet journal voor meer zelfvertrouwen’ is te bestellen via: www.bravenewbooks.nl/christiannedeweerd

 

Tenslotte leg ik je graag de gedachte uit achter de naam Praktijk de Vlinder

De vlinder is één van de mooiste dierensymbolieken en boodschappers op zielniveau!

De vlinder bezit de kracht van een wervelwind, staat voor reïncarnatie, transformatie en magie.

Vlinders symboliseren transformatie.
Zij beginnen hun leven als rupsen, trekken zich terug in hun cocons, om vervolgens weer te voorschijn te komen als een prachtige vlinder.
Vandaar ook de keuze van de naam “De Vlinder” voor deze praktijk.